bladval
het huis lijkt nog te zweven
door de nacht, te glijden
over een onzichtbaar spoor
maar voor het kattenluik
sublimeert zich plots materie:
op de mat ligt een merel
een gapende wond in zijn zij
zijn veren verspreid over de vloer
en als ik weer naar buiten kijk
blijken we te zijn geland
in rauw ochtendlicht.
in de tuin poetst een silhouet
zijn snuit tussen het herfstblad.
Copyright © 2002 Wim Scherpenisse
<info@wimscherpenisse.nl>
Naar het alfabetisch overzicht van alle gedichten
Naar het chronologisch overzicht van alle gedichten