op kamers

wat gebeurd is, is gebeurd
we kruipen door een eeuwig heden
maar 's avonds in het berghok
rommelend in oude dozen
ga je soms toch ineens
zestig jaar terug in de tijd

mijn vader, alleen in de stad
schreef een brief aan zijn ouders
over het wonen op kamers
en hoe het ging met zijn studie
hij sprak ze met u aan
en schreef ze met een hoofdletter

ik weet niet hoe bedreven ze waren
in tussen de regels lezen
of ze hem net zo goed kenden als ik
maar ik dacht meteen:
jongen, wat ben jij ongelukkig!
en ik was nog niet eens geboren