tijd
ja, ook in deze tijd van elektronische post
knielen wij wanhopig op de vloer
niet goed wetend wat we eigenlijk zoeken
beklimmen wij in foeterend halfduister trappen
staan wij schrikachtig voor spiegels
ons afvragend hoe het nu verder moet
lopen wij als gekooide dieren
tegen een bloedrode horizon
met het vage idee dat het weer
dat onze stemming beter zou moeten zijn
eten wij uitgebreid in restaurants
maar met het onbestemde gevoel
dat we daar eigenlijk misplaatst zijn
trekken wij wissels op de toekomst
die zichtbaar wordt aan de einder
weten wij niet goed met welk slotwoord
wij applaus zouden moeten oogsten
Copyright © 1993-1997 Wim Scherpenisse
<info@wimscherpenisse.nl>
Naar de inhoudsopgave
Naar het volgende gedicht
Naar het alfabetisch overzicht van alle gedichten
Naar het chronologisch overzicht van alle gedichten