zonsondergang

kerken waren hoog en hol
steegjes smal en donker
het hotel viel wat tegen
maar de trein was er snel
en de rivierboulevard lag weids
de huizen waren wit
maar nu in het gouden uur
lichtroze verkleurd
een vrouw nam foto's
een hond werd uitgelaten
er passeerde een fietser
een zoon riep die zonsondergang!
het was een ijsselstadje
met een spoorbrug
en het besef daagde
iedere man is een zoon