daar zit ik dan weer
met uitzicht over velden
hoeveel keer heb ik hier al niet gezeten
in deze driehoekige uithoek van de stad
de woorden zonder tal
zijn samengesmolten tot één toespraak
die ik versta zonder te luisteren
elke lichtval heb ik gezien door deze ramen
vandaag is het sereen, ontragisch
de leeftijd der zeer sterken
en op de kaart stond niet rage!
rage against the dying of the light!
nee, het was een keurige kaart
volgens de regelen der kunst
toch nog onverwacht
verdrietig maar dankbaar
straks krijgen we cake of koek
en praat ik zonder na te denken
met dezelfde mensen als vorige keer
uitzicht,
straatrumoer,
de kosterij,
crematorium: korte
serie gedichten over groningse locaties die een rol
spelen in mijn leven