dirk

in het dorp leek de tijd te dralen
de bakstenen huisjes mijmerden dromerig
wasgoed wapperde aan lijnen
over de drie klinkerstraatjes
schuifelden steeds dezelfde oudjes
op mooie dagen zoefden wielrenners
voorbij langs de provinciale weg
de rijdende winkel kwam op donderdag
en dan had je nog dirk
hij was een ouwe hippie
ik maakte weleens een praatje met hem
we moeten lief zijn voor elkaar
we hebben geen keus man
zonder dat is er niks anders
dan het recht van de sterkste
dat zei hij altijd
een waar woord
al had hij het niet zelf bedacht
soms als ik niet zo lief ben
denk ik weer even aan dirk