Eenzaam met een zwart boekje op een hotelkamer

Klik hier voor de volledige tekst || Beluister een fragment || Beluister mijn karaokeversie

Het nummer Nobody home van Pink Floyd is afkomstig van het dubbelabum The Wall uit 1979. Dat album verhaalt van de lijdensweg van Pink, wiens vader in de oorlog omkomt als hij nog heel klein is en die na een doodongelukkige jeugd met een gefrustreerde, dominante moeder en sadistische schoolmeesters popartiest wordt, zich in de wereld van seks en drugs stort, van zijn vrouw vervreemdt en in een zware depressie raakt.

In Nobody home zit Pink in een Amerikaanse hotelkamer, vanwaar hij zijn vrouw probeert te bellen terwijl hij al wel weet dat ze de telefoon niet zal opnemen. Hij beseft dat zijn huwelijk kapot is. Om zichzelf wat op te peppen begint hij op te sommen wat hij allmaal nog wél heeft, maar in die opsomming neemt hij naast de werkelijk waardevolle dingen (zoals een zwart boekje met zijn gedichten, een zilveren lepeltje aan een kettinkje) met cynische humor ook allerlei dingen op die helemaal niet bijzonder zijn (zijn toilettas, de dertien kutzenders op de tv en de vleugel 'om zijn stoffelijke resten overeind te houden'). Al met al geeft het nummer een beeld van ultieme eenzaamheid en afstandelijkheid.

In de nazomer van 2011 heb ik een eigen karaokeversie van het nummer opgenomen.

Studioversie op YouTube
Nobody home live in Berlijn op YouTube
Mijn karaokeversie
Uitgebreide Engelstalige analyse van het nummer